---

 

Ο Τεκτονισμός δεν είχε πάντα τη μορφή και το τυπικό που έχουμε εμείς σήμερα. Η συστηματοποίηση των τυπικών μας άρχισε περίπου το 1702, εποχή που οι τότε Τέκτονες αδελφοί μας, μην έχοντας στοές και ναούς, συναθροίζονταν όπου μπορούσαν, όπως σε εγκαταλελειμμένες  μονές και περισσότερο σε ταβέρνες. Μάλιστα η απόφαση να ιδρύσουν την πρώτη Μεγάλη Στοά πάρθηκε σε κάποια Αγγλική… ταβέρνα! Έτσι η συνάθροιση γύρω από ένα τραπέζι όπου έτρωγαν και έπιναν πέρασε μέσα στην Τεκτονική συνείδηση.

 

Δύο ακόμα λόγοι που συντέλεσαν σ’ αυτό, ήταν αφενός το γεγονός πως το τεκτονικό δυναμικό εμπλουτιζόταν διαρκώς με λόγιους ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων, οι οποίοι γνώριζαν τα ονομαστά συμπόσια που έκανα φιλοσοφώντας οι αρχαίοι Έλληνες, αφετέρου την εποχή εκείνη ήσαν όλοι επηρεασμένοι και από τον Χριστιανισμό, στα πρώτα βήματα του οποίου οι χριστιανοί εκείνης της πρώτης εποχής, είχαν ένα είδος συμποσίου, τις ονομαζόμενες “Αγάπες”. Ήδη λοιπόν από την ίδρυση της σύγχρονης έκφρασης του Τεκτονικού Θεσμού, υπήρχε η συνήθεια του συμποσίου.

 

Παλαιότερα το συμπόσιο γινόταν εντός του τεκτονικού Ναού, αλλά λόγω πρακτικών προβλημάτων κατέληξε σήμερα να γίνεται αμέσως μετά το κλείσιμο τω Τεκτονικών Εργασιών, αποτελώντας όμως ουσιαστικά συνέχειά τους. Μάλιστα, στο Ποτήριο Αγάπης ισχύουν πάρα πολλοί κανόνες από αυτούς που ισχύουν και μέσα στις εργασίες, και εκτός αυτού υπάρχει και το γνωστό μας “Τυπικό Τεκτονικού Συμποσίου”. Φαντάζομαι ότι όλοι μας πλέον έχουμε καταλάβει πως στον Τεκτονισμό δεν υπάρχει τίποτα το τυχαίο. Επομένως, ποια είναι η σκοπιμότητα του θεσμού του Ποτηρίου Αγάπης και πάνω από όλα γιατί το ονομάζουμε Ποτήριο Αγάπης και όχι π.χ. Τεκτονικό Ποτήριο ή Φιλοσοφικό Ποτήριο ή κάπως αλλιώς;

 

Οι Τεκτονικές Εργασίες βασίζονται στην παρατήρηση των φαινομένων και την προσέγγισή τους δια της Λογικής και ο Ορθός Λόγος έχει την πρωτοκαθεδρία στις Τεκτονικές Εργασίες. Αλλά “πρωτοκαθεδρία” του Λόγου δεν σημαίνει “απολυταρχία” του Λόγου. Διότι εκτός από τη Λογική υπάρχει και το Συναίσθημα (Αγάπη), αλλά και η Διαίσθηση (ένστικτο), την οποία ο σύγχρονος άνθρωπος τείνει να ξεχνά ή και να χλευάζει. Στον ισορροπημένο άνθρωπο ο Λόγος ναι μεν πρωτοκαθεδρεύει μέσα στην τριάδα “Λόγος – Συναίσθημα – Διαίσθηση” και ελέγει το Συναίσθημα και τη Διαίσθηση, αλλά ταυτόχρονα με το Συναίσθημα και τη Διαίσθηση ο άνθρωπος ελέγχει τα αποτελέσματα της λογικής του κρίσης. Απλά, ο Λόγος βρίσκεται σε σχέση συντονισμού με τις δυνάμεις της Ψυχής και του Πνεύματος και έτσι διατηρείται η Ισορροπία.

 

Οι Τεκτονικές Εργασίες εντός του Ναού της Αρετής καλλιεργούν τη Λογική, δηλαδή την ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε το Λόγο. Όλοι έχουμε προσέξεις το δέος που υπάρχει μέσα στο ναό. Όλοι έχουμε προσέξει πόσο δύσκολο είναι να μιλήσουμε, να εκφράσουμε άποψη ή έστω να διατυπώσουμε μία ερώτηση κατά τη διάρκεια των Τεκτονικών Εργασιών μέσα στο Ναό. Και αυτό συμβαίνει γιατί οι Τεκτονικές Εργασίες εντός του Ναού καλλιεργούν περισσότερο τη λογική ικανότητα. Το Ποτήριο Αγάπης όμως που ως συμπόσιο είναι πιο χαλαρή κατάσταση, καλλιεργεί και τα θετικά συναισθήματα μεταξύ μας, καλλιεργεί την μεταξύ μας Αγάπη.

 

Το Ποτήριο Αγάπης εξακολουθεί να υπάρχει μέσα στη σύγχρονη έκφραση του Τεκτονισμού, συμπληρώνοντας τις Εργασίες εντός του Ναού, γιατί η δύναμη της λογικής ικανότητας και η δύναμη της Αγάπης πρέπει να συμβαδίζουν και να αλληλοσυμπληρώνονται, διότι η δύναμη που δίνει στον άνθρωπο η χρήση της ικανότητας της Λογικής, πρέπει πάντοτε να ενεργεί ορμώμενη από το συναίσθημα της Αγάπης προς τον Άνθρωπο και τη Φύση γενικότερα. Διαφορετικά τα στοιχεία του Λόγου μπορεί να χρησιμοποιηθούν από τα αρνητικά συναισθήματα, και όλοι γνωρίζουμε το αποτέλεσμα.

 

Το Ποτήριο Αγάπης όπως και όλα τα συμπόσια είναι διαδικασία που συμβαίνει μεταξύ φίλων, δηλαδή ανθρώπων που παραδέχονται και αποδέχονται ο ένας τον άλλον, και χαίρονται την μεταξύ τους πνευματική και ψυχική επαφή. Δε νομίζω πως υπάρχει κάποιος που συνηθίζει να τρώει και  να πίνει με τους εχθρούς του ή με ανθρώπους που δεν εκτιμά και δεν τον εκτιμούν. Αλλά και αντίθετα, με κάποιον που δεν εκτιμάς και δεν αποδέχεσαι, αν είσαι αναγκασμένος να συμποσιάζεσαι μαζί του, να τρως να πίνεις και να συζητάς, σιγά – σιγά τον κατανοείς, μπαίνει ο ένας στη λογική του άλλου, και έτσι αρχίζει η επικοινωνία που τελικά οδηγεί στη φιλία και στην Αγάπη. Έστω και αν εξακολουθεί να υπάρχει κάποια διαφωνία, αυτή αντιμετωπίζεται με Αγάπη, κατανόηση και σεβασμό στο δικαίωμα του άλλου να έχει διαφορετική άποψη, και έτσι οι συζητήσεις που δημιουργούνται έχουν μόνο θετικό αποτέλεσμα.

 

Το  Ποτήριο Αγάπης με τη συνετή χρήση του οίνου, η οποία βοηθά στη δημιουργία αίσθησης ευφορίας, είναι μια διαδικασία που μας προκαλεί να μιλήσουμε, να ανταλλάζουμε γνώμες και απόψεις να γκρεμίσουμε τα τείχη του φόβου, που προκαλεί ο εγωισμός μας, να γνωρίσουμε περισσότερο τον αδελφό μας, να γνωρίσουμε την Ψυχή του, τους φόβους του, τις αδυναμίες και τις δυνάμεις του και αυτός να γνωρίσει τις δικές μας. Συζητώντας στα Ποτήρια Αγάπης (πάντα με βάση το τυπικό) γνωριζόμαστε μεταξύ μας καλύτερα και κατανοούμε ο ένας τον τρόπο σκέψης του άλλου, πράγμα που οδηγεί στη διεύρυνση της αντίληψης όλων μας.

 

Α.Α.