Γιατί Προσέρχομαι;


Αγαπητοί,

 

 Είναι  ένα ερώτημα που θα πρέπει κάθε ένας μας  να θέτει στον εαυτό του όταν διαβαίνει το κατώφλι του εργαστηρίου  του και στο οποίον να είναι έτοιμος να απαντήσει με όλη του την ειλικρίνεια.

 

  • Προσέρχομαι  επειδή έχω αναλάβει την υποχρέωση, αν και θα προτιμούσα να μείνω στο σπίτι μου ή να πάω κάπου να διασκεδάσω με φίλους μου.
  •  Θέλω να περάσω μία ευχάριστη βραδιά με φίλους, να συζητήσω με καλλιεργημένους αδελφούς σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος και να δειπνήσω σε ένα εγκάρδιο περιβάλλον.
  •  Υπάρχουν πρόσωπα που θέλω να ακούω και συναναστρέφομαι.
  •  Μου έχει πλέον γίνει συνήθεια.
  •  Θα μπορούσα Ίσως να προωθήσω τις επαγγελματικές μου επιδιώξεις.
  •  Επιθυμώ την κοινωνική μου αναβάθμιση και προώθηση.
  •  Θέλω να μάθω όσο γίνεται περισσότερα για τον Τεκτ∴. Νομίζω πως υπάρχουν συνταρακτικά μυστικά στους υψηλότερους βαθμούς θα μου δώσουν γνώση και δύναμη.
  • Θέλω να ανέλθω στην Τεκτ Ιεραρχία. Αυτό θα μου προσδώσει κύρος και επιβεβαίωση της προσωπικότητάς μου.
  • Θέλω να βρω απαντήσεις στα έσχατα ερωτήματα και τις υπαρξιακές μου αγωνίες.
  •  Δεν ξέρω γιατί  έρχομαι. Είναι κάτι ανεξήγητο οδηγεί τα βήματά μου εδώ.  Μου είναι δύσκολο να μην έρχομαι στις εργασίες.

 

 Όλα τα παραπάνω κίνητρα είναι ανθρώπινα και κατανοητά. Και με την  απέραντη τεκτονική ανοχή είναι και αποδεκτά. Είναι και μία ένδειξη του βαθμού στον οποίο ο ακατέργαστος λίθος έχει λαξευθεί, εντός ή  και εκτός εργαστηρίου. Ένα όμως είναι βέβαιον: Ο λίθος λαξεύεται στα τεκτ∴ εργαστήρια, λιγότερο ή περισσότερο. Πάντως η λάξευση του χαρακτήρος είναι συνεχής, ίσως μη άμεσα αντιληπτή αλλά τα σωρευτικά της αποτέλεσματα είναι μεγάλα και σπουδαία. Αρκεί η προσέλευση να είναι τακτική.

 Η τακτική προσέλευση στις τεκτ∴ Στοές είναι κάτι που παραξενεύει τους μη τέκτονες γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν τι είναι τόσο ενδιαφέρον στον Τεκτ∴ Ώστε να συνεδριάζουν κάθε εβδομάδα ή και συχνότερα επί ώρες και να λένε περίπου τα ίδια πράγματα.  Αυτά που τυχόν γνωρίζουν από τις Λευκές Εορτές τούς φαίνονται βέβαια πολύ ωραία, αλλά δεν τους δικαιολογούν τις τόσο τακτικές συγκεντρώσεις. Διερωτώνται ποιό είναι το κέρδος που αποκομίζουν από αυτές τις τόσο τακτικές συγκεντρώσεις. Έτσι έχει δημιουργηθεί σε πολλούς η εντύπωση ότι ο Τεκτ∴  είναι ανδρική λέσχη όπου,  με το πρόσχημα της επιδίωξης ευγενών σκοπών, δίνεται η ευκαιρία μιας εκτός οικογενειακής εστίας ευχαριστης και ευθύμης βραδιάς με κοινωνικές και επαγγελματικές επιδιώξεις.

Εμείς,  φυσικά, γνωρίζουμε πως υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους θα πρέπει να είμαστε τακτικοί στις συγκεντρώσεις μας και πιστοί στην υποστήριξη και προαγωγή των ιδεών μας διότι τα Τεκτ∴ Εργαστήρια μας βοηθούν να οικοδομήσουμε το χαρακτήρα και την προσωπικότητα που απαιτούνται για να προσεγγίσουμε αυτά τα ιδεώδη.

Ένας  από τους λόγους αυτούς, και  ο οποίος δεν τονίζεται πολύ συχνά αλλά έχει να κάνει με την φύση του τεκτονισμού, είναι η παγκοσμιότης του,  ο παγκόσμιος χαρακτήρας του.

Μια Στοά απαρτίζεται από ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικούς τομείς της ανθρώπινης ζωής. Ο Τεκτ∴ υπερβαίνει τα τεχνικά εμπόδια που υφίστανται μεταξύ των ανθρώπων λόγω διαφορετικών επαγγελμάτων, περιστάσεων,  παιδείας, καταγωγής, φυλής, θρησκείας και άλλων συνθηκών. Επί πλέον ο Τεκτ∴ επιμένει στην ύπαρξη αρμονίας μεταξύ των μελών του, η οποία αποτελεί και την ισχύ του. Η αρμονία αυτή που επικρατεί στα τεκτ∴ εργαστήρια δεν είναι αποτέλεσμα επιβολής ή κριτικής ούτε οφείλεται σε κάποια ομοιογένεια καταγωγής ή εκπαιδεύσεως. Έχει  την πηγή της στις τεκτ∴ διδασκαλίες, όπως αυτές τίθενται σε εφαρμογή από κάθε μέλος ξεχωριστά το οποίο συγχρόνως ενθαρρύνεται στην απόκτηση ανεξαρτησίας σκέψεως και Ελευθέρας εκφράσεως στην πορεία του προς το Φως.

Στην διαδικασία αυτής της επιδιώξεως της αρμονίας, ο κάθε τέκτων  διδάσκεται πολλά και αποκομίζει περισσότερα. Και αυτά απλώς και μόνον εκ του ότι παρακολουθεί τακτικά τις συνεδριάσεις της Στοάς του. Λόγω δε του ετερογενούς χαρακτήρα  των μελών της, η Στοά είναι η μοναδική ευκαιρία στα μέλη της για διανοητική επεξεργασία και ανάλυση και κατανόηση και ανοχή σε απόψεις που μπορεί να απέχουν και πολύ μεταξύ τους. Με την πρακτική δε άσκηση αυτών των πνευματικών και ηθικών αρετών, οι αδελφοί αποκτούν τον σεβασμό, την ανοχή και το ερευνητικό πνεύμα που τους καθιστά συγχρόνως καλούς τέκτονες και καλλίτερους ανθρώπους.

 Αυτά είναι λίγα από τα πλεονεκτήματα που προσφέρει σε κάθε τέκτονα η τακτική προσέλευση στις εργασίες της Στοάς του. Είναι πλεονεκτήματα που δεν παρέχονται συνήθως από τις καθημερινές ενασχολήσεις του τέκτονος και που όμως είναι αναγκαία για να καταστεί κάποιος υπεύθυνος πολίτης και ελεύθερος άνθρωπος. Ο Τεκτ∴ τα διδάσκει βέβαια αυτά αλλά μόνο με την πρακτική εφαρμογή μπορούν να βιωθούν. 

Ο Τεκτ∴ είναι ένα μεγάλο σχολείο. Ένα  σχολείο για τον Νου, την καρδιά και την ψυχή.  Είναι ένας χώρος εκπαίδευσης δια βίου. αυτό θα πρέπει όλοι μας να το κατανοήσουμε  και να το αποδεχθούμε. Νεότεροι και παλαιότεροι. Στον Τεκτ∴ όπως και στη ζωή είμαστε όλοι οι μαθητές δια βίου. Από την τεκτονική μας γέννηση μέχρι και την μετάστασή μας στην Αιων∴ Ανατ∴ <<Γηράσκομεν αεί διδασκόμενοι>>.  Και μάλιστα διδασκόμενοι με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο, δηλαδή την αναπαράσταση, το δράμα, την αλληγορία, τον συμβολισμό, την ψυχοπνευματική επαγωγή, το μυστήριο. Δηλαδή  με μεθόδους που ευνοούν την αφομοίωση των διδασκαλιών στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Ακόμη περισσότερο γιατί όλα γίνονται με την άμεση συμμετοχή όλων των μελών.

 Σύμφωνα με τις νεότερες παιδαγωγικές αντιλήψεις που έχουν υιοθετηθεί σε πολλά εκπαιδευτικά ιδρύματα ανά τον κόσμο, μπορούμε κατά μέσο όρο να απομνημονεύσουμε και αφομοιώσουμε: 

20% αυτου που διαβάζουμε

30% αυτού που ακούμε

40% αυτού που βλέπουμε

50% αυτού που λέμε

60% αυτού που πράττουμε και

90% αυτού που συγχρόνως βλέπουμε, ακούμε, λέμε και πράττουμε.

Η Τεκτ∴μεθοδολογία εμπίπτει ακριβώς σ´ αυτό το 90%. Η δε συχνή επανάληψη των δρωμένων στα τεκτ∴ εργαστήρια εγκαθιστά τις διατυπούμενες ή συναγόμενες αλήθειες στο υποσυνείδητο ώστε ο τέκτων να συμπεριφέρεται και δρα σύμφωνα με αυτές, αυτομάτως, χωρίς την συνδρομή της λογικής επεξεργασίας και να αντιμετωπίζει κάθε τι εντός και εκτός των τεκτ∴ εργαστηρίων με βάση αυτές τις διδασκαλίες που γίνονται πλέον βίωμα του.

Έτσι, χωρίς καλά-καλά να το αντιλαμβάνεται, αρχίζει να λειτουργεί στον έξω κόσμο σαν ξεχωριστή προσωπικότητα, αποκτά κύρος και επισύρει την προσοχή και τον σεβασμό των αμυήτων που βλέπουν σε αυτόν κάτι ξεχωριστό, κάτι που τους προτρέπει να τον μιμηθούν. Αυτό το έχω ακούσει από πολλούς μη τέκτονες που έχουν γνωρίσει και συναναστραφεί με τέκτονες.

 Αβίαστα λοιπόν συνάγεται ότι ο βαθμός βελτιώσεως και ανελίξεως του τέκνοτος είναι ευθέως ανάλογος την συχνότητας της συμμετοχής του στις τεκτ∴ εργασίες. Αυτό δε, ισχύει για όλους ανεξαιρέτως ασχέτως της πνευματικής ή διανοητικής τους αναπτύξεως, του τεκτονικού τους βαθμού ή της κοινωνικής τους θέσεως.

Κατά το τυπικόν του βαθμού, το Φως που προσπαθούμε να προσεγγίσουμε δεν είναι εφικτόν να ίδωμεν αμέσως, δυνάμεθα όμως να το αναζητήσωμεν εις τας εκδηλώσεις του εφ´όσον θέλει να ανοίξει τους ψυχικούς και πνευματικούς του οφθαλμούς και να παρατηρήσει. Δηλαδή το Φως είναι πανταχού παρόν και προσιτό, ο αμύητος όμως δεν γνωρίζει τον τρόπο να το πλησιάσει και να το παρατηρήσει. Είναι τόσο ισχυρό ώστε η αποκάλυψή του στον απροετοίμαστο ίσως τον θέσει σε κίνδυνο.

Όμως για τον μεμυημένον το πράγμα είναι διαφορετικό.

Στον Α० του παρέχεται το τεκτ∴ Φως σε περιορισμένη ένταση, ώστε να διαβεβαιώνεται δια του Β´Επόπτου ότι δεν δυνάμεθα να το ιδούμε πλήρως γιατί οι ανθρώπινοι οφθαλμοί μας δεν θα μπορέσουν να το αντέξουν. Αυτό είναι μια ομολογία της αδυναμίας του, στο μυητικό αυτό επίπεδο, να αντικρίσει το πλήρες Φως, το Αιώνιο. Και από της εισόδου του στο τεκτ∴ εργαστήριο αρχίζει η λάξευση και η προετοιμασία του. Πρώτα οι καθαρμοί. Θα πρέπει να ξεμάθει για να αρχίσει να μαθαίνει. Ακολουθεί η γνωστική του εκπαίδευση. Δεν μπορεί να ατενίζει τον Ουρανό αν δεν πατάει σταθερά πάνω στη Γη. Είναι πρώτα απ´όλα τέκνο της Γης. Μελετά την Φύση, παρατηρεί τα φαινόμενα. Διδάσκεται εν ολίγοις την ηθική εργαζόμενος αδιαλείπτως για την βελτίωσή του μελετώντας τους Φυσικούς Νόμους.

Οι Φυσικοί Νόμοι είναι και Ηθικοί Νόμοι. Οτιδήποτε συμπορεύεται με τις εξελικτικές, δημιουργικές δυνάμεις της φύσεως είναι και ηθικό. Ό,τι τις αντιστρατεύεται είναι και ανήθικο. Έκτοτε ο τεκτ∴ είναι ένας μόνιμος μαθητής εις το σχολείον της Σοφίας, με μέσον την συνεχή εργασίαν του κατά ψυχή και πνεύμα, με την αδιάλειπτο φυσική παρουσία του εις τας συνεδρίας και τας εκδηλώσεις του θεσμού. Έτσι ίσως έλθει εις κατάστασιν συνειδήσεως κατάλληλον δια να ιδεί κάποτε το Ανέσπερον Φως. Όμως τότε μήπως δεν θα το βλέπει πλέον με ανθρώπινους οφθαλμούς; Και μπορεί να ελπίσει ο τεκτ∴ ότι θα αντικρίσει κάποτε το Μέγα Φως δηλαδή θα οδηγηθεί στην ένωση με αυτό, δηλαδή στη θέωση;

 Για να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα απαιτείται μεγάλη προσπάθεια, πίστη, αφοσίωση στα τεκτ∴ ιδεώδη, πρακτική εφαρμογή τους στην αμύητη κοινωνία και προ πάντων ανελλιπής παρουσία και συμμετοχή στις τεκτ∴ εργασίες.

Τότε, και μόνον τότε, το φως της Ελπίδος θα παραμείνει αναμμένο και οι προσδοκίες του ίσως πραγματοποιηθούν.

I.T